កម្ពុជាបានសម្រេចលើសគោលដៅកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនៃគោលដៅអភិវឌ្ឍសហស្សវត្សរ៍។ ម្យ៉ាងទៀត កម្ពុជា ក៏ជាប្រទេសដែលមានលទ្ធផលល្អបំផុតនៅលើពិភពលោក ក្នុងការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រនាប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។ ពីឆ្នាំ ២០០៤ ដល់ ២០១១ ក្នុងរយៈពេលតែ ៧ឆ្នាំ ប៉ុណ្ណោះ ចំនួនប្រជាជនដែលរស់នៅក្នុងភាពក្រីក្រគឺតិចជាង ១,១៥ ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃ បានធ្លាក់ចុះជាងពាក់កណ្តាលនៅ កម្ពុជា គឺពី ៥៣ ភាគរយមក ២០,៥ ភាគរយ។ នោះមានន័យថា មានមនុស្សតែពីរនាក់ក្នុងចំណោម ១០ នាក់ ដែលក្រីក្រ បើប្រៀបធៀបនឹងចំនួន ៥ នាក់ កាលពីឆ្នាំ ២០០៤។ មានមូលហេតុជាច្រើននៅពីក្រោយការកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដ៏ខ្លាំងនេះ។ កត្តាចម្បងសំខាន់បំផុតពីរ គឺការកាន់តែកើនឡើងនូវតម្លៃស្រូវអង្ករ និងការកើនឡើង នៃការផលិតស្រូវអង្ករដែលបានលើកកម្ពស់ប្រាក់ចំណូលកសិករនិង ប្រាក់ឈ្នួលកសិករ ហើយរួមចំណែកជួយកាត់បន្ថយភាពក្រីក្របានជិតពាក់កណ្តាល។
កំណើននៃការផលិតស្រូវអង្ករមួយផ្នែកជំរុញដោយបរិស្ថានវិជ្ជមាន នៅខាងក្រៅហើយម្យ៉ាងទៀត ដោយសារតែលទ្ធភាពប្រើប្រាស់ផ្លូវដោយកសិករ ដើម្បីដឹកជញ្ជូនផលិតផលទៅទីផ្សារ លទ្ធភាពទទួលបានព័ត៌មានទីផ្សារ កាន់តែល្អប្រសើរឡើងតាមរយៈទូរស័ព្ទចល័ត ប្រព័ន្ធធារាសាស្រ្តកាន់តែល្អប្រសើរ និងទីផ្សារកសិកម្មមានលក្ខណៈសេរី។ កត្តាទាំងនេះបានបង្កើតបរិស្ថានដែលល្អប្រសើរចំពោះកសិករក្នុងការឆ្លើយតបយ៉ាងឆាប់រហ័សចំពោះការឡើងថ្លៃផលិតផល។
ជាមួយនឹងលទ្ធផលកាត់បន្ថយភាពក្រីក្រដ៏អស្ចារ្យនេះ តើអ្នកក្រីក្រពីមុនទាំងអស់ទៅទីណា? ចម្លើយចំពោះសំណួរនេះគឺ ចេញពីភាពក្រីក្រ ប៉ុន្តែមិនបានឆ្ងាយប៉ុន្មានទេ។ គ្រួសារភាគច្រើននៅតែនៅជិតខ្សែបន្ទាត់នៃភាពក្រីក្រដដែល។ ចំនួនមនុស្សរស់នៅក្បែរខ្សែបន្ទាត់ក្រីក្រ ដែលរស់នៅរកប្រាក់កម្រៃបានតិចជាង ២,៣០ ដុល្លារក្នុងមួយថ្ងៃក្នុងមួយនាក់បានកើនឡើងដល់ ៨,១ លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ ២០១១ ពី ៤,៦ លាននាក់ក្នុងឆ្នាំ ២០០៤។
ដោយសាររស់នៅក្បែរភាពក្រីក្រ ពួកគេនៅតែមានហានិភ័យខ្ពស់ធ្លាក់ចូលទៅក្នុងភាពក្រីក្រវិញ ក្នុងករណីជួបវិបតិ្តប្រាក់ចំណូលតិចតួចបំផុត។ ឧទាហរណ៍ ផលប៉ះពាល់នៃការបាត់បង់ប្រាក់ចំណូល ១២០០ រៀល ក្នុងមួយថ្ងៃ (ប្រហែល ០,៣០ ដុល្លារ) នឹងធ្វើឲ្យមនុស្សប្រហែល ៣ លាននាក់ធ្លាក់ចូលភាពក្រីក្រវិញ។ នេះនឹងបង្កើនអត្រាភាពក្រីក្រទ្វេដងដល់ ៤០ ភាគរយ។
ខណៈដែល កម្ពុជា ទទួលបានអត្ថប្រយោជន៍ពីកំណើនសេដ្ឋកិច្ចឆាប់រហ័សបំផុតនៅក្នុងប្រទេស ប្រជាជនកម្ពុជានិយាយថា ពួកគេសង្ឃឹមមានអនាគតរុងរឿងថែមទៀត ដែលមិនផ្អែកតែលើកម្លាំងពលកម្មថោកប៉ុណ្ណោះទេ។ ពួកគេចង់បានការងារប្រសើរជាងមុន និងឱកាសស្មើគ្នា ដោយមិនគិតអំពីឋានៈ និងទ្រព្យសម្បតិ្តឡើយ។ ការងារល្អប្រសើរ ទាំងនៅតំបន់ទីក្រុង និងជនបទ កាន់តែមានសារសំខាន់ថែមទៀត ព្រោះតម្លៃទំនិញអាចមិនបន្តកើនឡើងយ៉ាងឆាប់រហ័សនៅថ្ងៃអនាគត ដូចរយៈពេលកន្លងទៅថ្មីៗនេះទេ។
