กรุงวอชิงตันดี.ซี. 17 มีนาคม พ.ศ.2553 – รายงานฉบับใหม่ของธนาคารโลกเรื่องผู้หญิง ธุรกิจและกฏหมาย (Women, Business and the Law 2010) ชี้ว่า มีเพียง 20 จาก 128 ประเทศทั่วโลกเท่านั้นที่ให้สิทธิทางกฏหมายอย่างเสมอภาคกับผู้ชายและผู้หญิงในเรื่องต่าง ๆ ที่มีความสำคัญต่อการประกอบธุรกิจและการทำงาน อย่างไรก็ตามก็ยังเป็นเรื่องที่น่ายินดีว่า แม้เราจะพบความไม่เสมอภาคได้ในทุกภูมิภาคและทุกระดับรายได้ แต่หลายๆประเทศก็กำลังหาทางออกกฏหมายมาแก้ไขปัญหาความไม่เสมอภาคดังกล่าว
รายงานฉบับใหม่นี้วิเคราะห์ความเสมอภาคทางกฏหมายในประเด็นเช่น การเปิดโอกาสให้ผู้หญิงสามารถจดทะเบียนธุรกิจ เป็นเจ้าของและใช้ประโยชน์จากอสังหาริมทรัพย์หรือทรัพย์สินอื่นๆ รวมทั้งการขึ้นศาลตามความสมัครใจของตนเองได้ นอกจากนี้ รายงานฉบับนี้ยังวิเคราะห์เรื่องมาตรการทางภาษีต่างๆ ที่ส่งผลกระทบต่อผู้หญิง และอุปสรรคที่กีดขวางศักยภาพของผู้หญิงในการทำงานในอุตสาหกรรมต่างๆ และในช่วงระยะเวลาต่างๆของวัน
“การเพิ่มโอกาสทางเศรษฐกิจให้กับผู้หญิงจะทำให้ชีวิตความเป็นอยู่ของครอบครัวและชุมชนดีขึ้น ช่วยลดความยากจนและกระตุ้นการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ” ริต้า รามาโล หัวหน้าทีมผู้จัดทำรายงานฉบับนี้กล่าว “มีปัจจัยมากมายที่เป็นตัวกำหนดว่า ผู้หญิงจะมีโอกาสได้ประสบความสำเร็จในการดำเนินธุรกิจหรือได้งานที่ดีทำหรือไม่ กฏเกณฑ์เกี่ยวกับธุรกิจที่เสมอภาคเป็นองค์ประกอบหนึ่งของภาพรวม”
รายงานเรื่อง Women, Business and the Law 2010 วิเคราะห์ความแตกต่างในเรื่องกฏหมายและกรอบนโยบายที่ส่งผลกระทบต่อโอกาสของผู้หญิงในฐานะผู้ประกอบการธุรกิจและลูกจ้างในหกประเด็นคือ การเข้าถึงสถาบัน การใช้ทรัพย์สิน การได้มาซึ่งงาน การจัดการกับเรื่องภาษี การเข้าถึงเงินกู้และการขึ้นศาล
รายงานฉบับนี้ นับเป็นงานศึกษาชิ้นแรกที่ใช้ข้อมูลเชิงปริมาณและที่เป็นกลางมาวัดช่องว่างความไม่เท่าเทียมกันระหว่างผู้หญิงและผู้ชายในตัวแปรด้านนโยบาย อย่างไรก็ตาม รายงานฉบับนี้ไม่ได้วัดทุกแง่มุมที่มีผลสำคัญต่อโอกาสทางเศรษฐกิจของผู้หญิง ตัวอย่างเช่น รายงานนี้ไม่ได้วัดการเข้าถึงบริการเลี้ยงเด็ก โอกาสในการศึกษา หรือความปลอดภัยส่วนบุคคล
“ในบางกรณี การแบ่งแยกตามเพศภาวะในกฏหมายเกิดขึ้นเนื่องมาจากความต้องการที่จะคุ้มครองผู้หญิง แต่การกระทำเช่นนั้นกลับมีผลไปจำกัดโอกาสของผู้หญิงโดยไม่ตั้งใจ” เพเนโลพี บรู๊ค ผู้อำนวยการแผนกตัวชี้วัดโลกและการวิเคราะห์ของธนาคารโลกกล่าว
“เราหวังว่าจากการนำเสนอข้อมูลที่เป็นกลางในเรื่องความไม่เสมอภาคทางกฏหมาย เราจะมีส่วนกระตุ้นให้มีการถกเถียงและศึกษาต่อไปว่าตัวบทกฏหมายข้อใดที่เป็นผลดี หรือกีดขวาง การดำรงชีพของผู้หญิงในฐานะคนทำงานและผู้ประกอบการ”
