ນະຄອນຫຼວງວຽງຈັນ, ວັນທີ 19 ຕຸລາ 2010: ທະນາຄານໂລກໄດ້ໃຫ້ທັດສະນະໃນ ບົດລາຍງານສະພາບເສດຖະກິດຫຼ້າສຸດຂອງພາກພື້ນ ອາຊີ-ຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊິຟິກ ທີ່ຈະພິມເຜີຍແຜ່ໃນວັນນີ້ ວ່າການຟື້ນຕົວຂອງເສດຖະກິດໃນພາກພື້ນ ອາຊີ-ຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊິຟິກຢູ່ໃນຈັງຫວະທີ່ດີ ແຕ່ວ່າໃນປະຈຸບັນນີ້ຕ້ອງໄດ້ເອົາໃຈໃສ່ຕໍ່ການຄຸ້ມຄອງຄວາມສ່ຽງຕ່າງໆ ທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນ ທີ່ ອາດເປັນສິ່ງທ້າທາຍ ຕໍ່ສະຖຽນລະພາບທາງດ້ານເສດຖະກິດມະຫາພາກ.
ບົດສະຫລຸບດັ່ງກ່າວທີ່ມີຫົວຂໍ້: “ການຟື້ນຕົວຂອງເສດຖະກິດຢ່າງເຂັ້ມແຂງ, ຄວາມສ່ຽງ ທີ່ເກີດຂຶ້ນໃໝ່” ຊີ້ແຈງວ່າ ການຟື້ນຕົວຂອງຜົນຜະລິດ ໃນທົ່ວພາກພື້ນ ອາຊີ-ຕາເວັນອອກ ຢູ່ໃນລະດັບສູງກວ່າໄລຍະກ່ອນວິກິດການ ແລະ ໃນບາງປະເທດຢູ່ໃນລະດັບ ທີ່ເຂົ້າໃກ້ກັບ ອັດຕາກ່ອນວິກິດການ. ໃນປິ 2010 ອັດຕາການ ເຕີບໂຕຕົວຈິງຂອງລວມຍອດຜະລິດຕະພັນ ພາຍໃນ ໃນພາກພື້ນ ມີແນວໂນ້ມວ່າຈະ ຂະຫຍາຍຕົວ ເຖິງ 8,9 % (6,7% ບໍ່ລວມເອົາ ສປ ຈີນ) ຈາກ 7,3 % ໃນປີ 2009 ແລະ ສອດຄ່ອງກັບ ອັດຕາ ການເຕີບໂຕ ສະເລັ່ຽ ສຳລັບໄລຍະປີ 2000-2008. ອີກເທື່ອນຶ່ງ ການລົງທຶນຂອງພາກເອກະຊົນ ເປັນກຳລັງຜັກດັນ ໃຫ້ແກ່ການຂະຫຍາຍຕົວ, ຄວາມໝັ້ນໃຈກໍເພີ້ມຂຶ້ນ ແລະ ກະແສການຄ້າກໍກັບຄືນມາ ຢູ່ໃນ ລະດັບກ່ອນວິກິດການ.
ແຕ່ເຖິງຢ່າງໃດກໍ່ຕາມ, ຄວາມໝັ້ນໃຈໃນອານາຄົດຂອງການເຕີບໂຕຂອງພາກພື້ນ ແລະ ຄວາມ ກັງວົນກ່ຽວກັບການຂະຫຍາຍຕົວຊ້າຂອງເສດຖະກິດ ໃນບັນດາປະເທດ ທີ່ພັດທະນາແລ້ວ ເຮັດໃຫັ ຜູ້ກຳນົດນະໂຍບາຍຕ້ອງໄດ້ດຳເນີນການ ເພື່ອຮັບປະກັນ ຄວາມດຸນດ່ຽງ ໂດຍສະເພາະ ໃນສະພາບທີ່ມີທຶນຈຳນວນຫລວງຫຼາຍຫລັ່ງໄຫລເຂົ້າມາໃນປະເທດ ແລະ ຄ່າເງິນທີ່ແຂງຕົວ.
ການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງກະແສທຶນໝູນວຽນຈຳນວນຫລວງຫລາຍໃນເສດຖະກິດໂລກ ທີ່ມີຈຸດປະສົງ ເພື່ອຫວັງຜົນກຳໄລ ບວກກັບການເຕິບໂຕ ໃນພາກພື້ນ ທີ່ສູງກວ່າພາກພື້ນອຶ່ນໆໃນໂລກ ເຮັດໃຫ້ ກະແສຂອງທຶນທີ່ໄຫຼເຂົ້າພາກພື້ນໄດ້ເພີ້ມຂຶ້ນຢ່າງຊັດເຈນໃນປີນີ້. ກະແສທຶນໄຫຼເຂົ້າ ທີ່ຫລາຍ ກວ່າເກົ່າໄດ້ຊ່ວຍເຮັດໃຫ້ອັດຕາແລກປ່ຽນເງິນຕາແຂງຄ່າຂຶ້ນຢ່າງຫລວງຫລາຍ ເຖິງວ່າຈະມີ ການແຊກແຊງຂອງບັນດາ ທະນາຄານກາງ ເຂົ້າໃນຕະຫລາດການແລກປ່ຽນເງິນຕາກໍຕາມ. ກະແສທຶນ ດັ່ງກ່າວຍັງເຮັດໃຫ້ລາຄາຊັບສິນເພີ້ມຂຶ້ນ. ມາຮອດປະຈຸບັນນີ້, ເຈົ້າໜ້າທີ່ຂະແໜງ ການເງິນສ່ວນໃຫຍ່ ຍັງບໍ່ທັນມີມາດຕະການຄວບຄຸມກ່ຽວກັບທຶນເທື່ອ.
ທ່ານ ວິຄຣາມ ເນຣູ, ຫົວໜ້ານັກເສດຖະສາດຂອງທະນາຄານໂລກ ທີ່ຮັບຜິດຊອບ ພາກພື້ນ ອາຊີ-ຕາເວັນອອກ ແລະ ປາຊິຟິກ ກ່າວວ່າ: ຖ້າ ກະແສທຶນໄຫຼເຂົ້າຍັງສູງຄືເກົ່າ ໂດຍສະເພາະ ໃນສະພາບທີ່ການເຕີບໂຕຂອງໂລກຍັງຕ່ຳ ເຈົ້າໜ້າທີ່ຈະປະເຊີນກັບສິ່ງທ້າທາຍ ໃນການ ຮັບປະກັນຄວາມສົມດຸນ ລະຫວ່າງ ຄວາມຕ້ອງການຕ່າງໆດ້ານກະແສທຶນຢ່າງໜັກໜ່ວງ ໂດຍສະເພາະ ການລົງທຶນໂດຍກົງຂອງຕ່າງປະເທດໄປພ້ອມກັບການຮັບປະກັນ ຄວາມສາມາດ ແຂ່ງຂັນ, ສະຖຽນລະພາບຂອງຂະແໜງການເງິນ ແລະ ອັດຕາເງິນເຟີ້ ທີ່ຕ່ຳ
ໃນສະພາບທີ່ເສດຖະກິດ ພວມຟື້ນຕົວໃນຈັງຫວະທີ່ດີ, ລັດຖະບານໃນບັນດາປະເທດ ໃນພາກພື້ນ ອາຊີ-ຕາເວັນອອກ ສ່ວນໃຫຍ່ກຳລັງຖອນຈາກການປະຕິບັດມາດຕະການກະຕຸ້ນເສດຖະກິດຢ່າງ ມີຄວາມລະມັດລະວັງ. ການຂາດດຸນທາງດ້ານງົບປະມານ ຍັງຈະສູງກວ່າລະດັບກ່ອນວິກິດການ ຢ່າງນ້ອຍໃນໄລຍະນຶ່ງ ເພາະບັນດາລັດຖະບານ ພະຍາຍາມແກ້ໄຂຊ່ອງຫວ່າງດ້ານພື້ນຖານ ໂຄ່ງລ່າງ ແລະ ຮັກສາສະຫວັດດີການດ້ານສັງຄົມໄວ້ ເພ່ືຶອປົກປ້ອງ ປະຊາຊົນຜູ້ທຸກຍາກ ໂດຍການສະໜອງການປົກປ້ອງທີ່ເໝາະສົມຕໍ່ຄວາມຫວັງທີ່ບໍ່ຄອຍສົດໃສ ເພື່ອສ້າງເສດຖະກິດ ທີ່ນຳໜ້າ
ຫລາຍໆປະເທດໃນພາກພື້ນ ສຸມໃສ່ການແກ້ໄຂ ສິ່ງທ້າທາຍຕໍ່ການເຕີບໂຕໃນໄລຍະກາງ, ເພື່ອຮັບປະກັນຄວາມຍືນຍົງ ແມ່ນຮຽກຮ້ອງໃຫ້ ສປ ຈີນ ເຮັດໃຫ້ ເສດຖະກິດຂອງ ຕົນ ມີຄວາມສົມດຸນ ໂດຍການປ່ຽນແປງຮູບແບບການເຕີບໂຕ ແລະ ການລົງທຶນ. ປະເທດທີ່ສົ່ງອອກສິນຄ້າ ເຊັ່ນ ປະເທດ ມົງໂກລີ, ຕີມໍ ເລສເຕ, ປາປົວ ນີວ ກິເນ ແລະ ສປປ ລາວ ຕ້ອງຮັບປະກັນ ຄວາມໂປ່ງໄສ ໃນການນຳໃຊ້ລາຍຮັບທີ່ໄດ້ຈາກຊັບພະຍາກອນ ເຂົ້າໃນການພັດທະນາຂອງຕົນ. ສຳລັບບັນດາປະເທດ ໃນພາກພື້ນ ທີ່ມີລາຍຮັບປານກາງ (ບໍ່ລວມເອົາ ສປ ຈີນ) ແມ່ນຕ້ອງເພີ່ມການລົງທຶນໃສ່ທຶນການຜະລິດ ແລະ ຊັບພະຍາກອນ ມະນຸດ ແລະ ຊຸກຍູ້ໃຫ້ມີ ການນຳໃຊ້ຫົວຄິດປະດິດສ້່າງ ເພື່ອໃຫ້ປະເທດສາມາດບັນລຸເຖິງ ສະຖານະພາບຂອງການເປັນປະເທດທີ່ມີລາຍຮັບສູງ.
ສະພາບເສດຖະກິດຂອງ ສປປ ລາວ ແມ່ນດີຂຶ້ນໃນປີ 2010. ການເຕີບໂຕຕົວຈິງຂອງ ລວມຍອດຜະລິດຕະພັນພາຍໃນຈະເພີ່ມຂຶ້ນເຖິງ 8,5 ເປີເຊັນໃນປີ 2010 ຈາກ 7,5 ເປີເຊັນ ໃນປີ 2009. ການຄາດຄະເນນີ້ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຈາກການຄາດຄະເນເບື້ອງຕົ້ນທີ່ 7,8 ເປີເຊັນ ໃນເດືອນ ເມສາ 2010 ຍ້ອນວ່າຂະແໜງການຫຼັກໆເຊັ່ນ: ຊັບພະຍາກອນທຳມະຊາດ (ໂດຍສະເພາະແມ່ນໂຄງການນໍ້າເທີນ 2, ໂຄງການຄຸດຄົ້ນບໍ່ແຮ່ທີ່ສູງກວ່າຄາດໝາຍ), ວຽກງານ ອຸດສະຫະກຳປຸງແຕ່ງ (ການປຸງແຕ່ງ, ອາຫານ ແລະ ເຄື່ອງດື່ມ, ຊິມັງ ແລະ ເຫຼັກ) ແລະ ວຽກງານກໍ່ສ້າງແມ່ນກ້າວໜ້າກວ່າທີ່ຄາດໄວ້ໃນປີນີ້ ໃນຂະນະທີ່ຂະແໜງຕັດຫຍິບ ແລະ ທ່ອງທຽ່ວກຳລັງເລີ່ມຟື້ນຕົວ. ແນວໃດກໍ່ຕາມ, ອັດຕາການເຕີບໂຕຂອງຂະແໜງກະສິກຳ (ໂດຍສະເພາະແມ່ນການຜະລິດເຂົ້າ) ຄາດວ່າຈະຫຼຸດໜ້ອຍລົງໃນປີ 2010 ຍ້ອນໄພແຫ້ງແລ້ງ ກ່ອນໜ້ານີ້ ແລະ ໄພນຳຖ້ວມທີ່ພວມມີຂຶ້ນໃນບາງແຂວງ.
ອັດຕາເງິນເຟີ້ (ປີຕໍ່ປີ) ໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຢ່າງພົ້ນເດ່ນໃນຊ່ວງສອງສາມເດືອນຜ່ານມາ ແລະ ເກືອບຮອດ 8 ເປີເຊັນໃນເດືອນສິງຫາ 2010 ເນືອ່ງຈາກການເພີ່ມຂຶ້ນຂອງລາຄາໝວດອາຫານ. ລາຄາໝວດອາຫານເພີ່ມຂຶ້ນເປັນ 14 ເປີເຊັນ ປີຕໍ່ປີ ໃນເດືອນສິງຫາ (ຫຼື ປະກອບສ່ວນປະມານ 5.7 ຈຸດສ່ວນຮ້ອຍຂອງອັດຕາເງິນເຟີ້ທັງໝົດ) ແລະ ອັດຕາເງິນເຟີ້ຫຼັກ (ບໍ່ລວມອາຫານ ແລະ ພະລັງງານ) ເພີ່ມຂຶ້ນປະມານ 3.4 ເປີເຊັນ (ຫຼື ປະກອບສ່ວນປະມານ 1.7 ຈຸດສ່ວນຮ້ອຍຂອງ ອັດຕາເງິນເຟີ້ທັງໝົດ) ຍ້ອນຄວາມຕ້ອງການຢ່າງຕໍ່ເນື່ອງຂອງຜູ້ບໍລິໂພກ ໃນຂະນະທີ່ລາຄາ ນ້ຳມັນໄດ້ເພີ່ມຂຶ້ນຊ້າລົງທີ່ອັດຕາ 6.8 ເປີເຊັນ ໃນເດືອນສິງຫາ ສົມທຽບໃສ່ 20.3 ເປີເຊັນໃນເດືອນ ພຶດສະພາ (ຫຼື ປະກອນເປັນ 0.5 ຈຸດສ່ວນຮ້ອຍ). ໃນບັນດາໝວດອາຫານ ຫຼັກ, ລາຄາເຂົ້າ (ເປັນຕົ້ນແມ່ນເຂົ້າໜຽວ) ປະກອບສ່ວນ 8.8 ຈຸດສ່ວນຮ້ອຍຂອງ ອັດຕາເງິນເຟີ້ໃນໝວດອາຫານ (ຫຼື ເພີ່ມຂຶ້ນສູງສຸດແມ່ນ 49.2 ເປີເຊັນ ປີຕໍ່ປີ), ພືດຜັກ ປະກອບສ່ວນ 1,3 ຈຸດສ່ວນຮ້ອຍ(ຫຼື ເພີ່ມຂຶ້ນປະມານ 11 ເປີເຊັນ ປີຕໍ່ປີ) ແລະ ທີ່ເຫຼືອປະມານ 3.9 ຈຸດສ່ວນຮ້ອຍຂອງອັດຕາເງິນເຟີ້ໃນໝວດອາຫານໃນເດືອນສິງຫາ. ອັດຕາເງິນເຟີ້ຍ້ອນ ການນໍາເຂົ້າກໍ່ມີສ່ວນເຣັດໃຫ້ລາຄາສູງຂຶ້ນ ເນື່ອງຈາກການອ່ອນຄ່າຂອງເງິນກີບທຽບໃສ່ເງິນບາດ 4.6 ເປີເຊັນໃນ 12 ເດືອນຜ່ານມາ ແລະ ອັດຕາເງິນເຟີ້ຂອງໄທ (3.3 ເປີເຊັນ ໃນ ເດືອນສິງຫາ).
