«គ្រូពេទ្យរួសរាយណាស់។ ពួកគាត់ប្រើសម្តីទន់ភ្លន់ជួយកុំឱ្យខ្ញុំភ័យនៅពេលដែលខ្ញុំកំពុងតែឈឺពោះខ្លាំង។» ដាំ ស៊ីវលាន អាយុ ១៨ឆ្នាំ ពោលដូច្នេះក្នុងទឹកមុខញញឹម នៅពេលដែលនាងកំពុងបំបៅដោះកូនប្រុសអាយុបីថ្ងៃ នៅក្នុងផ្ទះឈើមួយដែលនាងកំពុងរស់នៅជាមួយប្តីរបស់នាង នៅក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី។
ទារកនោះគឺជាកូនដំបូងរបស់នាង ដែលនាងបានប្រសូតនៅក្នុងមណ្ឌលសុខភាពពេជ្រដា ក្នុងខេត្តមណ្ឌលគិរី។ គ្រួសាររបស់នាងជាក្រុមជនជាតិដើមភាគតិចព្នង ហើយក៏ស្ថិតក្នុងចំណោមគ្រួសារក្រីក្រជាងគេនៅក្នុងសហគមន៍នោះដែរ។ ពួកគេប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតដោយធ្វើចម្ការស្រូវ ក៏ប៉ុន្តែទិន្នផលដែលទទួលបានអាចឱ្យគ្រួសារបរិភោគបានតែបួនទៅប្រាំខែប៉ុណ្ណោះ ក្នុងមួយឆ្នាំ។ នាង ស៊ីវលាន និងប្តីរបស់នាង ស៊ីឈ្នួលពលកម្មឱ្យអ្នកជិតខាងរបស់នាងនៅពេលណាដែលពួកគាត់មានឱកាស ដោយរកបានប្រហែល ២០០០០រៀល តែប៉ុណ្ណោះក្នុងមួយថ្ងៃ។
ដោយសារតែមានចំណូលទាបដូច្នេះ គ្រួសាររបស់នាង ស៊ីវលាន ទទួលបានប័ណ្ណក្រីក្រមួយសន្លឹក ដែលអនុញ្ញាតឱ្យសមាជិកគ្រួសារអាចទទួលបានការឧបត្ថម្ភពីមូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាល (HEF) សម្រាប់ទទួលបានសេវាពិនិត្យសុខភាពនិងព្យាបាលជំងឺដោយឥតគិតថ្លៃ។ មូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាលនេះបានទទួលរ៉ាប់រងថ្លៃចំណាយទាំងអស់ ជុំវិញការសម្រាលកូនរបស់នាងនៅមណ្ឌលសុខភាពពេជ្រដា។ ប្រសិនបើគ្មានមូលនិធិនេះជួយទេ នាងប្រាកដជានឹងត្រូវទៅខ្ចីបុលពីអ្នកចងការប្រាក់នៅក្នុងភូមិដែលតែងតែយកការប្រាក់យ៉ាងខ្ពស់ ជាមិនខានឡើយ។
លោក ចាង គុណ ប្រធានមណ្ឌលសុខភាពពេជ្រដា មានប្រសាសន៍ដូច្នេះថា៖ «ប្រជាជននៅក្នុងតំបន់នេះសុទ្ធតែជាជនជាតិដើមភាគតិច ហើយភាគច្រើនជាអ្នកក្រទៀត។ មូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាលនេះផ្តល់គុណប្រយោជន៍ធំធេងណាស់ដល់ពួកគាត់ និងជួយកាត់បន្ថយអត្រាឈឺ និងស្លាប់នៅក្នុងសហគមន៍នេះទៀតផងដែរ។» លោកប្រធានមណ្ឌលសុខភាពរូបនេះបានបន្ថែមទៀតថា មូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាលបានជំរុញលើកទឹកចិត្តដល់ពលរដ្ឋក្រីក្រឱ្យងាកមកប្រើប្រាស់សេវាសុខាភិបាលនៅមណ្ឌលសុខភាព ដែលកាលពីមុនពួកគាត់គ្មានលទ្ធភាពទទួលបានដោយសារគ្មានប្រាក់បង់។
មូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាល គឺជាផ្នែកមួយនៃ«គម្រោងលើកកម្ពស់គុណភាព និងសមធម៌សុខាភិបាល» Health Equity and Quality Improvement Project (H-EQIP), ដែលមានគោលដៅលើកកម្ពស់លទ្ធភាពរបស់ជនក្រីក្រក្នុងការទទួលបានសេវាសុខភាពប្រកបដោយគុណភាព។ រៀងរាល់ឆ្នាំ មូលនិធិសមធម៌សុខាភិបាល ជួយពលរដ្ឋក្រីក្របំផុតជាង២,៦ លាននាក់ ឱ្យទទួលបានសេវាពិនិត្យសុខភាព និងជាង១៩០០០០នាក់ផ្សេងទៀត ឱ្យចូលសម្រាកក្នុងមន្ទីរពេទ្យនៅទូទាំងប្រទេសកម្ពុជាដើម្បីទទួលការព្យាបាលជំងឺ។
